Υπερανάλυση & 2+1 τρόποι ανταπόκρισης!

 

                                                    Photo by Karolina Grabowska

 

Το 30% του ενήλικου πληθυσμού θα βιώσει, έστω για μία μικρή περίοδο της ζωής του, τη μάστιγα της εποχής που ονομάζεται ''Υπερανάλυση'' ! 

 

Συνήθως δεν μπορούμε να θυμηθούμε πως ξεκινήσαμε να κάνουμε τόσες σκέψεις και τόσες υποθέσεις, μα όταν το βιώνουμε ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι. 

Πολλές φορές νευριάζουμε με τον εαυτό μας, άλλες βυθιζόμαστε στις αρνητικές - ως επί το πλείστον - σκέψεις μας και άλλες φορές πάλι συμπεριφερόμαστε σαν να μην έγινε ώστε να αποφύγουμε τη συνειδητοποίηση και τη συνέχεια. 

Γνωρίζουμε τι προκαλεί την υπερανάλυση; 

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μας οδηγούν σε αυτό το σημείο, κάποιοι από αυτούς είναι 

• το άγχος (αίσθημα φόβου, αδυναμίας ή ανασφάλειας συνήθως εν απουσία εξωτερικού παράγοντα)
• το στρες (ανταπόκριση στο νέο, ευχάριστο ή δυσάρεστο, όπου προκαλούνται έντονα συναισθήματα) 
• η αντιγραφή τέτοιων συμπεριφορών από τους σημαντικούς μας άλλους (συνήθως γονείς μα και όποιος άλλος υπήρξε το ''σημαντικό'' πρόσωπο της παιδικής μας ηλικίας) 
• οι τραυματικές εμπειρίες 
• οι έντονες περίοδοι της ζωής μας αλλά και 
• το χημικό στρες (εσωτερικές αλλά και εξωτερικές τοξίνες που μας επηρεάζουν

Η υπερανάλυση δεν έχει να κάνει μόνο με όλα τα πιθανά (καταστροφικά) σενάρια που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μία πράξη μας μα και με εσωτερικούς μονολόγους, συζητήσεις, επαναλαμβανόμενα σενάρια/σκηνές από το παρελθόν μας. Hi

Πολλές φορές όταν μάλιστα συνδεόμαστε στενά με αυτές τις καταστάσεις μας φαίνεται αδύνατο να σταματήσουμε αυτή τη συνήθεια, πόσω μάλλον όταν το εξωτερικό μας περιβάλλον έχει την τάση να μας πυροδοτεί προς αυτή την κατεύθυνση.. ή για να το θέσουμε καλύτερα όταν αφηνόμαστε στο εξωτερικό περιβάλλον που μας πυροδοτεί! 

Σήμερα θα δούμε μαζί δύο απλές πρακτικές ανταπόκρισης για αυτό το ''φλύαρο μαϊμουδάκι'' μέσα στο κεφάλι μας, 

1.Αναπνοές, αναπνοές, αναπνοές 

Ξέρω, στο έχω αναφέρει ήδη εκατομμύρια φορές μα καμία υπενθύμιση δε φτάνει για κάτι τόσο απλό μα τόσο σημαντικό.  Το μοναδικό εργαλείο που έχει ο άνθρωπος εκ γενετής και είναι ικανό να ''επηρεάσει'' όλα μας τα όργανα είναι η αναπνοή μας. Βαθιές εισπνοές από τη μύτη, ελαφρές εκπνοές πάλι από τη μύτη. Μπορείς να δοκιμάσεις την πρακτική των 4'' ή εκείνη των 90'' όπως θα τις βρεις πατώντας πάνω στους αριθμούς. Η αναπνοή μας , η συνειδητή μας αναπνοή, είναι η άγκυρα μας με το τώρα με το παρόν μας! 

2.Καταγραφή συναισθημάτων

                                                

Όταν μας ''επισκέπτονται'' οι συνεχείς σκέψεις, η υπερανάλυση ή προσκόλληση σε γεγονότα και αναμνήσεις καλό είναι να ''ακούσουμε'' το σώμα μας και τις σκέψεις μας. Για να έρχονται κάτι θέλουν να μας πουν. 

Κράτησε κοντά σου ένα μικρό σημειωματάριο ή ένα κομμάτι χαρτί και αναζήτησε, εντόπισε, ονομάτισε και κατάγραψε τα συναισθήματα σου. Τι συναίσθημα σου προκάλεσε αυτή η σκέψη; Τι συναισθήματα σου προκαλεί η συνεχής ανατροφοδότηση αυτής της σκέψης; Έχεις παρατηρήσει κάποια αλλαγή στο σώμα σου; Εντοπίζεις κάποιον πόνο ή κάποια ενόχληση ακόμα και βάρος σε κάποιο σημείο πάνω σου; 

Όταν λειτουργούμε εν βρασμώ όπως είναι αναμενόμενο δεν μπορούμε να δούμε τις καταστάσεις καθαρά, ο εγκέφαλος μας έχει σημάνει συναγερμό και εμείς είμαστε στις επάλξεις για να επιτεθούμε προς πάσα κατεύθυνση. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι πάρουμε πίσω τη δύναμη που δώσαμε σε αυτά τα συναισθήματα αναγνωρίζοντας τα. Οποιαδήποτε κίνηση μας τη στιγμή της μεγάλης μας ανησυχίας το μόνο που κάνει είναι να δώσει τροφή στις υπεραναλυτικές μας συνήθειες! 

3.Θετική Αναπλαισίωση

Τώρα που έχεις εντοπίσει τα συναισθήματα σου και τα έχεις κατονομάσει δοκίμασε να χρησιμοποιήσεις αυτή τη ''φόρμουλα'' , υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω τώρα για αυτό που με ''βασανίζει''; 

Οι στρεσογόνες καταστάσεις της ζωής μας πυροδοτούν το ''φλύαρο μυαλό'' μας και μας οδηγούν σε νέες σκέψεις , πάμε να βάλουμε τέλος σε αυτές με μία  φράση (τροποποίησε την όπως νιώθεις ώστε να γίνει δική σου δήλωση) :

Τα πράγματα αυτή τη στιγμή δεν είναι ακριβώς όπως τα θέλω (πχ το Χ γεγονός ή η Χ σκέψη) και αυτό με κάνει να αισθάνομαι .......................... 

Αναρωτιέμαι , υπάρχει κάτι που μπορώ να αλλάξω; Και αν ναι,  τι θα μπορούσα να αλλάξω σχετικά με την Χ κατάσταση ή τις Χ προσδοκίες μου ώστε να φέρω τον έλεγχο του αποτελέσματος πάλι σε εμένα; 

Όπως όταν ήμασταν μικρότεροι κρατούσαμε ένα ημερολόγιο έτσι κάνουμε και για το φλύαρο μυαλό μας. Καταγράφουμε ό,τι μας έρχεται ξανά και ξανά στο μυαλό, αναζητούμε τι το πυροδοτεί, τι συναισθήματα μας προκαλεί και τα καταγράφουμε αναλυτικά. Έπειτα σκεφτόμαστε (αν και ) τι μπορούμε να αλλάξουμε στο γεγονός ή στον τρόπο που ανταποκρινόμαστε στην κατάσταση. Με τη συνειδητή μας αναπνοή, το ισχυρό μας εργαλείο, μπορούμε να σκεφτούμε καθαρά και να εστιάσουμε και πάλι στο εδώ και το τώρα! 

© Γεωργία Σώρου 

© Παραφιλοσοφίες