Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πιο πρόσφατο άρθρο

H Φιλοσοφία ως Αντίδοτο - Παγκόσμια Ημέρα Φιλοσοφίας

  «Η σκέψη μας είναι αυτή που πάσχει και όχι εμείς οι ίδιοι» Άραγε , πως μοιάζει ένας νους που «πάσχει» ;  Και τελικά τι σημαίνει «πάσχει» ;  Το πάσχω χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κατάσταση κατά την οποία υποφέρουμε ή νοσούμε και για να περιγράψουμε μονολεκτικά τέτοιες καταστάσεις συνήθως χρησιμοποιούμε το ουσιαστικό αρρώστια . Η αρρώστια λοιπόν, με τη σειρά της, σχηματίζεται από το στερητικό α- και τον «ρώστο», δηλαδή την δύναμη. Επομένως αρρώστια θα πει , έλλειψη δύναμης η οποία μπορεί να εντοπιστεί είτε σωματικά είτε νοητικά (πνευματικά) .  Όταν πάσχει η σκέψη μας λοιπόν, πάσχει η ικανότητα μας να διατηρήσουμε την δύναμη και την δυνατότητα μας για κριτική σκέψη, την επίλυση προβλημάτων, την επίγνωση της κατάστασης και των επιλογών μας , την συναισθηματική μας ανθεκτικότητα ακόμα και για την κατανόηση και συμπόνια για τους ανθρώπους ή τον κόσμο έξω από εμάς.  Σήμερα θα το λέγαμε νοητικό μπλοκάρισμα , ένα θολό πέπλο που περικυκλώνει την ικανότητα μας ...

Kufungisisa = Όταν σκέφτεσαι πολλά




Προ παραμονές του νέου έτους και ενώ μέρες τώρα σκεφτόμουν με τι θα αποχαιρετήσω αυτόν τον χρόνο, ανακάλυψα τον πιο όμορφο και θετικό τρόπο. Και όμως! 

Έχουμε πει ξανά πως η υπερ-ανάλυση φέρνει παράλυση, όπως και κατάθλιψη. Στην Αφρική η λέξη kufungisisa χρησιμοποιείται για εκείνους που σκέφτονται υπερβολικά και υπεραναλύουν καταστάσεις. Μάλιστα είναι η λέξη που χρησιμοποιείται για να καταδείξει πως κάποιος πάσχει από κατάθλιψη. Παγκοσμίως τα νούμερα είναι αποκαρδιωτικά, κάθε χρόνο αυτοκτονούν 800.000 άνθρωποι, αυτό σημαίνει πως κάθε 40' κάποιος ανάμεσα μας βάζει τέλος στην ζωή του. Σας υποσχέθηκα πως θα κλείσω τον χρόνο θετικά, θα το κάνω όμως οφείλω και να μην κλείσω τα μάτια στην πραγματικότητα. 

Σύμφωνα με τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας 300 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από κατάθλιψη, το μεγαλύτερο ποσοστό αυτοκτονιών συναντάται σε χώρες με εξαιρετικά χαμηλό και χαμηλό ετήσιο εισόδημα. Το ποσοστό των ψυχολόγων και ψυχιάτρων σε αυτές τις χώρες είναι ιδιαίτερα χαμηλό, μα δεν είναι μόνο αυτό. Οι περισσότεροι δεν έχουν αρκετά χρήματα ώστε να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό και μάλιστα το 90% των ανθρώπων που υποφέρουν από κατάθλιψη δεν θα λάβουν ποτέ βοήθεια. 

Ο Dixon Chibanda ζει στην Ζιμπάμπουε , μία χώρα με πληθυσμό 14 εκατομμυρίων ανθρώπων και μόλις 12 ψυχιάτρους - ένας εκ των οποίων είναι και ο Chibanda- πράγμα που σημαίνει πως υπάρχει μόνο ένας ψυχίατρος για κάθε 1.5 εκατομμύρια ανθρώπους.  Ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της Ζιμπάμπουε είναι οι "γιαγιάδες" όπως λέει χαρακτηριστικά και ο ίδιος. Έχοντας στο μυαλό του την δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποι του, τόσο οικονομικά όσο και ψυχικά πήρε μία μεγάλη και γενναία απόφαση . Το 2006 δημιούργησε μία ομάδα γιαγιάδων οι οποίες θα εκπαιδεύονταν επαρκώς από τον ίδιο για να βοηθήσουν ανθρώπους καθισμένες στα παγκάκια της χώρας. Στόχος του ήταν μέσα από τις βασικές αρχές της γνωσιακής-συμπεριφοριστικής ψυχοθεραπείας να ενδυναμώσει την ικανότητα τους να ακούν προσεκτικά και να συναισθάνονται βοηθώντας με αυτόν τον τρόπο τους ανθρώπους που ήθελαν να μιλήσουν σε κάποιον ειδικό. Σε αυτές τις περιπτώσεις δημιουργείται μία σχέση συνεργασίας μεταξύ των συνομιλητών και ο Chibanda με την βοήθεια της τεχνολογίας είναι δίπλα σε κάθε γιαγιά που έχει αναλάβει τον ρόλο του ψυχοθεραπευτή για όλους εκείνους που θέλουν την βοήθεια τους. 

Έκτοτε δημιουργήθηκαν 70 κοινότητες με εκατομμύρια γιαγιάδες να δουλεύουν σε αυτές και πάνω από 30.000 ανθρώπους να έχουν περάσει από τα παγκάκια της συντροφιάς για τα έτη 2017 και 2018. Μόλις έξι μήνες μετά την ''θεραπεία'' υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν πλέον κανένα σύμπτωμα κατάθλιψης. 

Η ανάγκη να ακουστούμε, να επικοινωνήσουμε, να βοηθήσουμε, να ακουμπήσουμε στον ώμο κάποιου μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας. Η δράση αυτού του ανθρώπου μου δίνει την ελπίδα, και μου επιβεβαιώνει, πως με διάθεση για βοήθεια πάντα βρίσκεται η λύση. Από την πιο απλή και μικρή μέχρι την πιο μεγάλη και σωτήρια. Τίποτα δεν είναι δυνατότερο στην ανθρωπότητα από την αλληλεγγύη και την αγάπη που μπορούμε να προσφέρουμε στον διπλανό μας. Άλλη μία ιστορία που με έκανε και φέτος να συνεχίσω να ελπίζω στην ανθρωπότητα. 

Ευχές για έναν νέο χρόνο γεμάτο συναισθήματα, ενσυναίσθηση, αγάπη και δημιουργικό χρόνο για εμάς και τους αγαπημένους μας! 

Παρακάτω θα βρείτε την ομιλία του Dixon Chibanda στο TED καθώς και την έρευνα που διενεργήθηκε στα πλαίσια της δράσης του: 
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28027368/




H παρακάτω φωτογραφία δείχνει μία γιαγιά εν δράσει στο παγκάκι της φιλίας , από το MHInnovation όπου μπορείτε να βρείτε και άλλες πληροφορίες για την δράση και τα αποτελέσματα της,
https://www.mhinnovation.net/innovations/friendship-bench 








Κείμενο 
© Γεωργία Σώρου
© Παρα..Φιλοσοφίες 

Σχόλια

Αγαπημένα σας άρθρα