Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πιο πρόσφατο άρθρο

H Φιλοσοφία ως Αντίδοτο - Παγκόσμια Ημέρα Φιλοσοφίας

  «Η σκέψη μας είναι αυτή που πάσχει και όχι εμείς οι ίδιοι» Άραγε , πως μοιάζει ένας νους που «πάσχει» ;  Και τελικά τι σημαίνει «πάσχει» ;  Το πάσχω χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κατάσταση κατά την οποία υποφέρουμε ή νοσούμε και για να περιγράψουμε μονολεκτικά τέτοιες καταστάσεις συνήθως χρησιμοποιούμε το ουσιαστικό αρρώστια . Η αρρώστια λοιπόν, με τη σειρά της, σχηματίζεται από το στερητικό α- και τον «ρώστο», δηλαδή την δύναμη. Επομένως αρρώστια θα πει , έλλειψη δύναμης η οποία μπορεί να εντοπιστεί είτε σωματικά είτε νοητικά (πνευματικά) .  Όταν πάσχει η σκέψη μας λοιπόν, πάσχει η ικανότητα μας να διατηρήσουμε την δύναμη και την δυνατότητα μας για κριτική σκέψη, την επίλυση προβλημάτων, την επίγνωση της κατάστασης και των επιλογών μας , την συναισθηματική μας ανθεκτικότητα ακόμα και για την κατανόηση και συμπόνια για τους ανθρώπους ή τον κόσμο έξω από εμάς.  Σήμερα θα το λέγαμε νοητικό μπλοκάρισμα , ένα θολό πέπλο που περικυκλώνει την ικανότητα μας ...

Εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν κάτι να μας διδάξουν..

   Πάντα μου άρεσαν οι άνθρωποι που έχουν κάτι να με διδάξουν! 

  Από την άλλη πιστεύω βέβαια, πως κάθε άνθρωπος που μπαίνει στην ζωή σου, μπαίνει γιατί έχει να εκπληρώσει έναν σκοπό. Υπάρχουν όμως  και εκείνοι που όχι μόνο σου δίνουν ένα μάθημα αλλά γίνονται κομμάτι της ζωής σου και της καθημερινότητας σου και μέσα από το δικό τους βίωμα αποκτάς μία γνώση και πολλές φορές δεξιότητα που δεν είχες ξανά φωτίσει στο παρελθόν! 

   Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι τόσο όμορφες και απλές όσο και αν περιπλέκουμε τα πράγματα, κάπου διάβασα πως το γοητευτικότερο αποτέλεσμα μέσω μίας συναναστροφής είναι να σε αλλάξει! Και πρόσεξε, όχι να σε αλλάξει στο σημείο να χάσεις τον εαυτό σου αλλά στο σημείο να βρεις τον πραγματικό σου εαυτό! 

   Οι συνήθειες και οι τίτλοι που βάζουμε στους εαυτούς μας μας περιορίζουν και τις περισσότερες φορές πνιγόμαστε σε έναν κόμπο που φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι! Τότε σαν από μηχανής θεοί έρχονται άνθρωποι στον δρόμο μας και ως δια μαγείας αρχίζουμε και βλέπουμε την ζωή με άλλα μάτια. Με τα μάτια του άλλου μέσα από την δική μας θέση όμως! 

  Και είναι εύκολο να τους αναγνωρίσεις, μιλάς μαζί τους και νιώθεις την εμπιστοσύνη να συζητήσεις τα πάντα, χαίρεσαι να ακούς τη φωνή τους στο τηλέφωνο και κάθε φορά που τους βλέπεις χαίρεσαι πραγματικά, γιατί από μέσα τους αναβλύζει μία θετική ενέργεια που τραβάει και εσένα! 

   Συνήθως εκείνοι οι άνθρωποι είναι άνθρωποι ευαίσθητοι που κάτι τους άλλαξε την ζωή, που έχουν παλέψει πολύ και που βγήκαν νικητές! Αυτό με έλκει σε εκείνους τους ανθρώπους.. Ότι πήραν την δυσκολία ή την αδυναμία και την μετέτρεψαν σε δύναμη και φως.. 




Κείμενο 
© Γεωργία Σώρου
© Παρα..Φιλοσοφίες 

Σχόλια

Αγαπημένα σας άρθρα