Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πιο πρόσφατο άρθρο

H Φιλοσοφία ως Αντίδοτο - Παγκόσμια Ημέρα Φιλοσοφίας

  «Η σκέψη μας είναι αυτή που πάσχει και όχι εμείς οι ίδιοι» Άραγε , πως μοιάζει ένας νους που «πάσχει» ;  Και τελικά τι σημαίνει «πάσχει» ;  Το πάσχω χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κατάσταση κατά την οποία υποφέρουμε ή νοσούμε και για να περιγράψουμε μονολεκτικά τέτοιες καταστάσεις συνήθως χρησιμοποιούμε το ουσιαστικό αρρώστια . Η αρρώστια λοιπόν, με τη σειρά της, σχηματίζεται από το στερητικό α- και τον «ρώστο», δηλαδή την δύναμη. Επομένως αρρώστια θα πει , έλλειψη δύναμης η οποία μπορεί να εντοπιστεί είτε σωματικά είτε νοητικά (πνευματικά) .  Όταν πάσχει η σκέψη μας λοιπόν, πάσχει η ικανότητα μας να διατηρήσουμε την δύναμη και την δυνατότητα μας για κριτική σκέψη, την επίλυση προβλημάτων, την επίγνωση της κατάστασης και των επιλογών μας , την συναισθηματική μας ανθεκτικότητα ακόμα και για την κατανόηση και συμπόνια για τους ανθρώπους ή τον κόσμο έξω από εμάς.  Σήμερα θα το λέγαμε νοητικό μπλοκάρισμα , ένα θολό πέπλο που περικυκλώνει την ικανότητα μας ...

Γιατί αξίζει να ασχοληθεί κανείς με τη φιλοσοφία!

   Για πάρα πολλούς και όχι μόνο σε επίπεδο προπτυχιακό, οι σπουδές στην φιλοσοφία είναι κάτι ακατανόητο, που σχεδόν πάντα στο τέλος της συζήτησης θα έχουν μείνει με την ιδέα ότι σπουδάζεις  φιλολογία και αν προσπαθήσεις να τους διορθώσεις η απάντηση που θα πάρεις είναι «εντάξει, το ίδιο είναι!». Μόνο που είναι δύο διαφορετικές επιστήμες, με διαφορετικό αντικείμενο, η μία υποβοηθά κατά κάποιο τρόπο την άλλη, αλληλοεξαρτώνται χωρίς να αλληλοσυμπληρώνονται. Τα όρια τους είναι σαφή, η φιλολογία ασχολείται με την ιστορία της γλώσσας, την γραμματική, το συντακτικό, τη μαγεία της λογοτεχνίας. Από την άλλη η φιλοσοφία μας μαθαίνει να αναζητούμε τι σημαίνει γλώσσα, τι σημαίνουν οι λέξεις, πως ο άνθρωπος συλλαμβάνει την γλώσσα, με ποιο τρόπο γνωρίζει και τι μπορεί τελικά να γνωρίσει. 

  Η δυσκολία που δείχνουν κάποιοι να καταλάβουν πως η φιλοσοφία είναι ένας κλάδος αυτόνομος και ανεξάρτητος από κάθε άλλη επιστήμη έγκειται στο γεγονός πως από το σχολείο κιόλας, αν ήμασταν τυχεροί και ακούσαμε έστω μία φορά την λέξη φιλοσοφία, μας δημιουργούν την εντύπωση πως φιλοσοφία σημαίνει να μην έχεις με κάτι να ασχοληθείς και να περνάς την ώρα σου σε ένα ειδυλλιακό μέρος, ή σε ένα δωμάτιο κοιτώντας το ταβάνι (όχι πως δεν μπορεί να συμβεί και αυτό!)  συζητώντας περί ανέμων και υδάτων, για την ζωή, την καθημερινότητα και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Βέβαια κάθε άλλο παρά μία τόσο χαλαρωτική κατάσταση είναι! 

  Για αυτό και ο μύθος θα ήταν καλό κάποια στιγμή να καταρρεύσει. Βρισκόμαστε ακριβώς σε αυτή τη στάσιμη φάση ως κοινωνία, ως άνθρωποι, γιατί βγάλαμε από την ζωή μας την φιλοσοφία. Η φιλοσοφία είναι τρόπος ζωής, δεν είναι απλά και μόνο ένα χόμπι για να περνάμε την ώρα μας. Φιλοσοφία σημαίνει βρίσκομαι σε μία συνεχή επαγρύπνηση, αμφισβητώ τα πάντα και κάθε «αυθεντία» , δεν καταδέχομαι να εφησυχαστώ σε μία απάντηση γιατί γνωρίζω πως δεν γίνεται να υπάρχει μόνο μία απάντηση για όλα!

  Αναρωτιόμαστε καμιά φορά γιατί η παιδεία μας φθίνει, τι έχει πάει λάθος και οι άνθρωποι λειτουργούν περισσότερο σαν μηχανές παρά σαν νοήμονα όντα που μπορούν να σκεφτούν, να εκφραστούν, να εξελιχθούν σαν προσωπικότητες. Η απάντηση βρίσκεται ακριβώς στο ότι απορρίψαμε την φιλοσοφία πριν καν την γνωρίσουμε. Συμβιβαστήκαμε στην έτοιμη γνώση, στις πληρωμένες απαντήσεις, στα έτοιμα διαγωνίσματα και ξεχάσαμε πως είναι να σκέφτεσαι. Πέσαμε σε ένα πνευματικό λήθαργο που πολύ φοβάμαι, πως κάποιους τους συμφέρει, να ζουν δηλαδή και γιατί όχι να κυβερνούν μία χώρα με πολίτες τους ανθρώπους της σπηλιάς του Πλάτωνα.

  Όντα άβουλα, καταδικασμένα στα δεσμά που οι ίδιοι δεν έχουν την δύναμη να αποτάξουν, όχι γιατί δεν μπορούν αλλά γιατί ένας δεν προσπάθησε. Ας κάνουμε όμως την αρχή, την λένε Φιλοσοφία. Εσένα; Ναι, η αρχή μπορεί να σε τρομάξει, χιλιάδες «φιλοσοφικοί»  όροι, λέξεις που χρησιμοποιούσες στην καθημερινότητα σου αλλά μαθαίνεις πως τις χρησιμοποιούσες λανθασμένα. Το μυαλό σου μπορεί να αρχίσει να ταξιδεύει (αν το κάνεις ήδη έχεις κάνει ένα μεγάλο βήμα) με αφορμή μία ταινία, ένα βιβλίο, μία κατάσταση. Είναι όλα εκείνα που συντελούν στο να αλλάξει η κοσμοθεωρία σου και το εννοώ. Από την στιγμή που θα αποφασίσεις να ασχοληθείς με την φιλοσοφία δεν θα δεις ποτέ ξανά τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο. Θα δεις τον εαυτό σου να αντιφάσκει, ένας εσωτερικός πόλεμος μεταξύ των ιδεών που είχες παγιωμένες τόσα χρόνια και των νέων εκείνων που έρχονται να σε βοηθήσουν να βρεις και να γνωρίσεις τον εαυτό σου και τους άλλους. 

  Ένας νέος κόσμος θα ανοιχθεί μπροστά σου, το μικρόβιο της φιλοσοφίας δεν μπορείς να το σκοτώσεις, όλοι μέσα μας έχουμε την δύναμη και την ανάγκη να γνωρίσουμε την φιλοσοφία, να γνωρίσουμε μέσω της φιλοσοφίας. Ας μην ξεχνάμε πως οι πρώτοι φιλόσοφοι είναι τα παιδιά που ρωτούν συνεχώς για να μάθουν τον κόσμο. Μεγαλώνοντας ξεχνάμε πως έχουμε υπάρξει παιδιά, πως βρισκόμασταν συνεχώς με ένα «γιατί» και  ένα «πως» . Δεν νομίζω πως μεγαλώνοντας μας λύθηκαν όλες οι απορίες, ούτε ότι μάθαμε όσα θέλουμε να γνωρίζουμε και πια δεν χρειάζεται να ψάξουμε για τίποτα άλλο. Είμαστε τόσο μικροί σε ένα τόσο μεγάλο κόσμο, κανείς δεν μπορεί να γνωρίσει τα πάντα, την κάθε αλήθεια, την μία αλήθεια αν αυτή υπάρχει. Μπορούμε ωστόσο να ψάξουμε για αυτήν μέσα από φιλοσόφους, από φιλοσοφικά ρεύματα, από τις διαμάχες των φιλοσόφων και τις ζωές τους. Φτάνει μια μικρή και μόνο αρχή για να αλλάξει την ζωή μας, το πρώτο βήμα για το ταξίδι που θα συντελεστεί και το οποίο ταξίδι δεν είναι καθόλου εύκολο, μα πως αλλιώς θα είχε αξία;

Όπως έχει γράψει και ο μεγάλος Κ. Π. Καβάφης , 




Σχόλια

Αγαπημένα σας άρθρα