Ανοίγω τα μάτια μου το πρωί, χωρίς προτροπή από εξωτερικό παράγοντα παρά μονάχα όταν το σώμα μου είναι έτοιμο να ξυπνήσει. Σηκώνομαι με ηρεμία από το κρεβάτι κάνοντας απαλές κινήσεις για να ξυπνήσω κάθε μυ και κόκκαλο του σώματος μου.
Οδεύω προς την καθημερινή μου ρουτίνα, πλένω με ηρεμία το πρόσωπο μου, παρατηρώ το νερό να τρέχει στο δέρμα μου, κοιτάζομαι στον καθρέφτη και χαμογελάω απαλά. Βουρτσίζω τα δόντια μου με προσοχή, βιώνω τη διαδικασία και τη στιγμή. Είμαι εδώ και είμαι τώρα. Χωρίς σκέψεις και λέξεις.
Βάζοντας την ημέρα μου σε παύση ο χρόνος θα κυλούσε έτσι ακριβώς. Αλήθεια πότε ήταν η τελευταία φορά που δεν έκανες πρακτικά τίποτα; Και δεν εννοώ πότε δεν έκανες όλα όσα είχες προγραμματίσει, μα πότε αποφάσισες να βάλεις την ημέρα σου σε παύση.
Ξέρεις, νιώθουμε ενοχικά όταν μένουμε άπραγοι. Χρειαζόμαστε μία δικαιολογία για την απραξία μας, "δεν πρόλαβα", "είχα να κάνω πολλά" , "δεν είχα όρεξη", "ήμουν κουρασμένος-η". Έπειτα όταν έχουμε μία ημέρα κενή από υποχρεώσεις και άλλα ζητήματα τη γεμίζουμε με μία εξόρμηση, μία έξοδο, ατελείωτες ώρες την τηλεόραση και το κινητό, διάβασμα..
Και έρχεται το τέλος της ημέρας και νιώθουμε κουρασμένοι, με μία ανεξήγητη ατονία, ''Μα δεν έκανα τίποτα σήμερα , γιατί νιώθω έτσι;''. Πόσο σίγουροι είμαστε πως δεν κάναμε τίποτα; Για κοίτα και πάλι όσα έκανες, μπήκαν οι σκέψεις σου και το σώμα σου σε παύση; Βίωσες τον εαυτό σου ή πέρασε ο χρόνος μέσα από δραστηριότητες που ενώ νόμιζες πως σε ξεκούρασαν είχαν αντίθετο αποτέλεσμα;
Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην παύση, σε αυτές τις ημέρες ή ώρες της δικής του κάθαρσης. Της δικής του αποστασιοποίησης και απομόνωσης. Η απομόνωση, όταν φυσικά αποτελεί δική σου και μόνο επιλογή, είναι ευεργετική για σώμα και πνεύμα. Λυτρώνεσαι από βάρη, από σκέψεις, από συνήθειες.
Είναι μία συνειδητή αποστασιοποίηση από πρόσωπα, καταστάσεις, περιβάλλον, συζητήσεις. Δεν χρειάζεσαι δικαιολογία, εσύ ο απόλυτα υπεύθυνος για τη ζωή σου παίρνεις το χρόνο σου για να ακούσεις εσένα. Παρατήρησες πόσοι άνθρωποι έμειναν έκπληκτοι και χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν με τον χρόνο που η , υποχρεωτική, απομόνωση μας, τους έδωσε; Μπορεί να το ένιωσες και εσύ.
Μείναμε ξαφνικά μόνοι με τόσο χρόνο και τόσα πράγματα που αφήσαμε στη μέση και ενώ αρχικά ενθουσιαστήκαμε, έπειτα βαρεθήκαμε και στην πορεία νιώσαμε άβολα με την απραξία μας (όπως είδαμε παραπάνω βέβαια κάθε άλλο παρά απραξία το λες) , μείναμε εμείς και ο εαυτός μας χωρίς να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε με αυτόν! Περίεργη κατάσταση έτσι;
Πάμε να δούμε μαζί τα οφέλη της παύσης, και αν αξίζει τελικά να τη βάλουμε στη ζωή μας,
- μειώνουμε το άγχος
- αναπνέουμε συνειδητά και σταδιακά κυριαρχούμε στις σκέψεις μας (monkey mind)
- αρχίζουμε και παρατηρούμε, η παρατήρηση όπως θα δούμε και αργότερα αποτελεί ένα τεράστιο δώρο για τον εαυτό μας
- ενισχύουμε την υπομονή μας
Αν λοιπόν, εκκινώντας με 10' την ημέρα και έπειτα με περισσότερο χρόνο ακόμη και μια ολόκληρη ημέρα παύσης έχουμε αυτά τα οφέλη, τι άλλο θα κερδίσουμε; Σίγουρα θα φτάσουμε στον πυρήνα αρκετών προβληματισμών και εμποδίων που μπαίνουν στην καθημερινότητα μας.
Θυμήσου, οι μεγάλες αλλαγές ξεκινούν από μικρά βήματα. Κάνε χώρο μέσα στην μέρα σου για εσένα και την παύση σου και δες τη ζωή σου να αλλάζει μέρα με τη μέρα!
Κείμενο
© Γεωργία Σώρου
© Παρα..Φιλοσοφίες
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου